تاثیر تمرین استقامتی بر بیان ناقل های میتوکندریایی و سارکولمایی لاکتات در عضلات اسکلتی و قلبی رت های دیابتی نوع ۲
Authors
abstract
مقدمه: هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر تمرین استقامتی بر بیان ناقل های میتوکندریایی و سارکولمایی لاکتات در عضلات اسکلتی و قلبیرت های دیابتی نوع 2 بود. روش ها: تعداد 40 رت نژاد ویستار نر در سن 4 هفتگی با میانگین وزن 8/9 ± 7/93 گرم انتخاب و به طور تصادفی به 3 گروه کنترل سالم (10n=)، کنترل دیابتی (15n=) و تمرینی دیابتی (15n=) تقسیم شدند. دیابت از طریق ترکیب تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین و مصرف غذای پر چرب ایجاد و تمرین استقامتی به مدت 7 هفته، بر گروه تمرینی دیابتی اعمال شد. جهت تایید وقوع مقاومت انسولین از مقادیر homa-ir استفاده گردید. 24 ساعت پس از اتمام پروتکل تمرینی رت ها تشریح و عضله نعلی، باز کننده طویل انگشتان (edl) و قلبی استخراج شدند. اندازه گیری انسولین پلاسما به روش elisa و میزان بیان mct1 و mct4 با تکنیک westernblotting انجام گرفت. معنی دار بودن تفاوت بین گروه ها با آزمون آماری one-wayanova مشخص گردید.یافته ها: اعمال دیابت بیان mct1 و mct4 در غشای پلاسمایی را به طور معنی دار کاهش داد و بر بیانmct1 میتوکندریایی بدون تاثیر بود. در عضله اسکلتی، تمرین باعث افزایش بیان mct1 در هر دو غشای عضلات قلبی و اسکلتی شد جایی که تاثیر تمرین بر بیان mct1 در غشای میتوکندری نسبت به غشای پلاسمایی بیشتر بود. علی رغم این تغییرات اختلاف معنی داری در غلظت لاکتات پلاسما بین گروه های تمرین و کنترل دیابتی یافت نشد در حالی که غلظت لاکتات عضله در گروه تمرین دیابتی نسبت به کنترل دیابتی در هر سه بافت کاهش معنی دار داشت. نتیجه گیری: به طور خلاصه نتایج تحقیق نشان داد که بیان mct1 و mct4 در شرایط دیابت نوع 2 نسبت به شرایط طبیعی کاهش قابل ملاحظه دارد و تمرین استقامتی می تواند این کاهش بیان را تعدیل و به سطوح طبیعی نزدیک کند و با کاهش غلظت لاکتات استراحتی در عضلات اسکلتی و قلبی به تعدیل مقاومت انسولین کمک نماید.
similar resources
تاثیر تمرین استقامتی بر بیان ناقلهای میتوکندریایی و سارکولمایی لاکتات در عضلات اسکلتی و قلبی رت‌های دیابتی نوع 2
full text
تأثیر 7 هفته تمرین استقامتی بر بیان ژنRBP4 در عضلات اسکلتی رت های دیابتی نوع دو
Background: the aim of this study was to investigate the effect of seven weeks endurance training on RBP4 gene expression in Soleus and Extensor Digitrum Longouse (EDL) Muscles, liver, visceral and subcutaneous fat in type 2 diabetic rats. Methods: 50 male wistar rats (5 weeks years old, weight = 93.7 ± 8.9) were purchased and randomly divided into four groups: Control (n=10) (C), Trai...
full textتاثیر تمرین استقامتی بر محتوی پروتئینی و mrna ناقل های سارکولمایی و میتوکندریایی لاکتات در رت های سالم و دیابتی نوع 2
چکیده ندارد.
15 صفحه اولتعدیل کاهش بیان ژن های mct۱ و mct۴ در عضلات اسکلتی رت های دیابتی نوع ۲ متعاقب تمرین استقامتی
مقدمه: هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر تمرین استقامتی بر میزان بیان ژن های mct1 وmct4 در عضلات اسکلتی رت های دیابتی نوع 2 بود.روش ها: تعداد 40 رت نژاد ویستار نر در سن 4 هفتگی با میانگین وزن 8/9 ± 7/93 گرم انتخاب و به طور تصادفی به 3 گروه کنترل سالم (10=n)، کنترل دیابتی (15=n) و تمرینی دیابتی (15=n) تقسیم شدند. دیابت از طریق ترکیب تزریق درون صفاقی استرپتو زوتوسین و مصرف غذای پر چرب ایجاد و تمرین...
full textتأثیر ۷ هفته تمرین استقامتی بر بیان ژنrbp۴ در عضلات اسکلتی رت های دیابتی نوع دو
مقدمه: هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر 7 هفته تمرین استقامتی بر میزان بیان ژن rbp4در عضلات نعلی، باز کننده طویل انگشتان (edl)، کبد، چربی احشایی و زیر پوستی رت های دیابتی نوع دو بود. روش ها: تعداد 40 رت نژاد ویستار نر در سن 5 هفتگی با میانگین وزنی 9/8± 7/93 گرم تهیه و به طور تصادفی به 4 گروه کنترل سالم(c)(10 = n )، تمرینی سالم(t)(10 = n )، کنترل دیابتی(dc)(15 = n ) و تمرینی دیابتی(td)(15=n)تقسیم ...
full textتاثیر هفت هفته تمرین استقامتی بر بیان ژن ناقلهای لاکتات عضلات اسکلتی موشهای صحرایی
هدف: با وجود مشخص بودن تاثیر تمرین بر بیان مونوکربوکسیلات ترانسپورترها (MCTs)، عوامل تنظیمی این تغییرات هنوز به طور کامل شناخته نشده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر 7 هفته تمرین استقامتی بر میزان بیان MCT1 و MCT4 در عضلات نعلی و باز کننده طویل انگشتان (EDL) و تعیین ارتباط بین بیان بسجین (CD147) و بیان این انتقال دهنده ها بود. روش شناسی: تعداد 20 موش صحرایی نر نژاد ویستار با دامنه وزنی...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
مجله دیابت و متابولیسم ایرانجلد ۱۱، شماره ۳، صفحات ۲۲۳-۲۳۶
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023